Bedankt dat je ons liet groeien!

Het einde van het schooljaar komt weer in zicht. Dat betekent dat er ook een cadeautje (in ons geval) voor de juf bedacht moet worden. Ik vind het dit jaar erg moeilijk. We hebben namelijk heel veel aan de juf te danken dit jaar.

Mijn oudste dochter zit in een combinatieklas groep 3/4 en daar in groep 3.

Ze is een jonge leerling dus werd begin dit schooljaar zes jaar waar de rest van de klas zeven dit jaar zeven is geworden. De juf die ze dit school jaar kreeg had ze vorig schooljaar al een half jaar in groep 2. Toen ze plots overgeplaatst werd naar een andere klas heeft mijn dochter letterlijk een week verdiet gehad. Mijn dochter was in de veronderstelling dat ze deze juf nooit meer terug zou krijgen. Des te groter was haar blijdschap toen bleek dat ze het volgend schooljaar weer deze juf zou krijgen. De overdracht van groep 2 naar groep 3 was niet heel uitgebreid, maar op zich prima. In groep 2 is niet uitgebreid ingegaan op het uitdagen van mijn dochter, iets waarmee we in groep 3 aan de slag wilden.

Vol enthousiasme begonnen we dus ook (ja in ons geval we..) dit schooljaar. Dit jaar was er op of er onder. Met het IQ van mijn dochter is, zoals ik al schreef, niks mis... ze wordt momenteel doorgetoetst en maakt de Cito toets van eind groep 5 en volgens haar had ze daarvan maar 5 foutjes. Op zich een hele prestatie, maar een 'gewone, gemiddelde' score op de Cito van groep 3 hadden we totaal geen ramp gevonden. We begonnen dit schooljaar dan ook met het bepalen van haar leesniveau en direct bleek dat ze de leeslessen over kon slaan en hiervoor een andere taak gevonden moest worden. Maar afgezonderd worden van haar eigen klas vond mijn dochter erg vervelend. Ze kreeg het gevoel dat ze anders was en niet bij de groep hoorde. Na hier met de juf over gesproken te hebben en een plan van aanpak gemaakt te hebben is de focus vooral op sociaal emotioneel gebied gelegd. Hier waren nog behoorlijk wat slagen te maken. Zo moest mijn dochter beseffen dat niet ieder kind uit haar klas precies begreep wat zij in haar hoofd had bij een zelf bedacht spelletje. En als een klasgenootje zoiets niet snapte dat ze het dan rustig uit kon leggen en dat ze er dan meestal samen wel uit kwamen. Maar vooral fouten leren maken. Iets waar ze voor weg liep. Als mijn dochter niet zeker wist dat ze het antwoord op een vraag goed had dan gaf ze het hele antwoord niet. Weglopen was makkelijker dan falen voor haar gevoel... Dit is iets waar we samen een stokje voor moesten steken en onze dochter leren dat ze van fouten maken sterker werd.

Hiermee zijn we aan de slag gegaan. Mijn dochter kreeg de mogelijkheid om gedeeltelijk met groep 4 mee te werken. Leren lezen hoefde ze niet meer, dus mocht ze met groep 4 nieuwsbegrip volgen. Dit is haar favoriete vak! Ze is elke woensdag ontzettend blij dat ze weer nieuwe kennis op gaat doen en deelt dit met ons na schooltijd. Bij rekenen kreeg ze een verkort traject aangeboden waardoor ze de uitleg wel kreeg maar geen herhaallessen hoefde te volgen. Bij het zelfstandig werken/keuzevak moest ze taken uit de kast van groep 4 kiezen en zo werd er een eigen leerweg gecreëerd. Deze combinatieklas is ons geval dus echt een uitkomst en het beste voor mijn dochter. Maar de manier waarop deze juf voor deze klas staat is de succesfactor dit schooljaar.

Op de momenten dat wij in de klas waren en zagen hoe de juf met de kinderen omging heb ik versteld gestaan van het geduld, het respect en de liefde die ze aan ieder kind geeft. Elk kind telt op zijn of haar eigen manier mee en heeft een eigen aandeel in de groep. Het groepsgevoel in de klas is fantastisch. Kinderen zijn lief voor elkaar en van een ruzie heb ik nog nooit gehoord. Er is altijd ruimte voor om iets te laten zien of te bespreken in de klas. Ouders mogen altijd foto's naar de juf mailen zodat ze die de dag erna kan laten zien op het digibord en de kinderen de kans krijgen om hier hun verhaal over te vertellen. Een erg zachtaardige juf, met duidelijke regels waar de kinderen zich stuk voor stuk aan houden en waar kinderen met respect met elkaar omgaan.

Ook ik heb geleerd van deze juf om iets meer geduld te hebben. Dat kinderen nog steeds kinderen zijn en ondanks de drukke (sport)schema's gewoon moeten spelen. Dus maak ik slijm met mijn dochters als ze dat leuk vinden. Neem ik een YouTube video met ze op wanneer ze een leuk idee hebben. En ja, die was wacht dan maar even want mijn kinderen verdienen die aandacht.

Nu aan het einde van het schooljaar kijken wij terug op een jaar waarin mijn dochter sociaal emotioneel sterker is geworden, zichzelf steeds meer uit durft te dagen en zelfverzekerd is.

Ze gaat met liefde en respect om met andere kinderen en ook haar zusje van 4 kan ze met meer geduld te woord staan of iets uitleggen. Van dit resultaat hadden we niet eens durven dromen! En uiteraard willen we haar hiervoor bedanken. Maar wat geef je zo'n juf? Waar maak je haar blij mee? En wat is geoorloofd en wanneer is het overdreven? Ik vind het moeilijk, dus tips zijn welkom!

Deze juf heeft ons enorm laten groeien!!!!